|
Prezenty
Dawno temu dzieci dostawały je tylko 6 grudnia w imieniny św.
Mikołaja. Pod koniec XVIII w., w bogatych dworkach
szlacheckich zaczęli dostawać je wszyscy domownicy w dniu
Wigilii. Dzieci otrzymywały słodycze i zabawki, a młodzież
- ozdobne karteczki z życzeniami dotyczącymi zamążpójścia.
Dorośli natomiast otrzymywali bogate futra, naszyjniki,
ozdobne pasy. Teraz wszyscy - wszystkim, dają choćby
najmniejszy upominek.
Choinka
Wieczne zielone drzewko jest symbolem nadziei, długowieczności
czarodziejskiej mocy przed złem. Ozdoby choinkowe też mają
swoje znaczenie. Gwiazdka - przypomina gwiazdę Betlejemską i
jest symbolem narodzenia i czystości. Lampki albo świece -
przypominają o przyjściu na świat Światłości czyli
Jezusa. Są też symbolem ogniska domowego. Łańcuch -
symbolizuje węża - kusiciela.
Opłatek
- z łaciny oblatum czyli dar ofiarny. Łamanie się opłatkiem
symbolizuje łamanie chleba przez Chrystusa w czasie Ostatniej
Wieczerzy. W dzisiejszej postaci dotarły do Polski w XV w.
Dzielenie się rozpoczyna pan domu lub najstarszy syn. Każdy
łamie się z każdym, a dopiero potem można zasiąść do
stołu.
Potrawy wigilijne
Według staropolskiej tradycji na stole przykrytym białym
obrusem powinna znajdować się nieparzysta liczba potraw. Do
tradycyjnych, postnych potraw należały ryby, zupa grzybowa,
migdałowa albo barszcz, pierogi z kapustą, łazanki i kutia.
Nie mogło zabraknąć maku (symbolu ciszy i urodzaju) i miodu
(szczęście, bogactwo i mądrość).
Trzeba było spróbować wszystkiego, choćby po łyżeczce,
nawet niezbyt smacznego kisielu owsianego i zupy z konopi, które
na szczęście już zniknęły z wigilijnego stołu.
Puste miejsce
Przy wigilijnym stole powinno, według dawnej tradycji, zawsze
stać puste nakrycie dla nieobecnych i biednych, którzy mogą
zapukać do naszych drzwi. Tego wieczoru nikt nie powinien być
głodny i sam.
Siano
Garstka siana pod wigilijnym obrusem symbolizuje żłóbek, w
którym leżało Dzieciątko Jezus.
| 
