|
|
Kiedy
wchodzicie do zakrystii, możecie zobaczyć stojący w niej klęcznik.
Korzystają z niego najczęściej kapłani. Klęcząc na nim,
przez modlitwę przygotowują się do sprawowania świętych
czynności. W ten sposób dziękują też Bogu za to, że
kolejny raz mogli stanąć przy ołtarzu. Modląc się,
korzystają najczęściej ze zbioru modlitw, który znajduje
się obok takiego klęcznika. Ta pobożna praktyka nie jest
zarezerwowana jednak tylko dla księży. Wręcz przeciwnie.
Jest ona polecana wszystkim, którzy przychodzą, aby
uczestniczyć w liturgii. Jako ministranci z pewnością
odmawiacie modlitwę przed i po służeniu. Powszechnie znane
są następujące:
Przed
służeniem
Oto
za chwilę przystąpię do Ołtarza Bożego, do Boga, który
rozwesela młodość moją. Do świętej przystępuję służby.
Chcę ją dobrze pełnić. Proszę Cię Panie Jezu o łaskę
skupienia, by myśli moje były przy Tobie, by oczy moje były
zwrócone na ołtarz, a serce moje oddane tylko Tobie. Amen.
Po
służeniu
Boże,
którego dobroć powołała mnie do Twojej służby, spraw,
bym uświęcony uczestnictwem w Twych tajemnicach przez dzień
dzisiejszy i całe me życie szedł tylko drogą zbawienia.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen
Przypomnienie
o spotkaniu z Bogiem
Czy
zastanawialiście się, dlaczego wasi księża opiekunowie,
animatorzy przypominają wam o modlitwie przed i po służeniu?
Na to pytanie można by odpowiedzieć, posługując się
znanym porzekadłem mówiącym, że modlitwa nie pozwala człowiekowi
zapomnieć o Panu Bogu. Rozważając jednak treść cytowanej
modlitwy, uświadamiamy sobie, że zbliżając się do ołtarza,
zbliżamy się do samego Boga. Nasze uczestnictwo w liturgii
jest spotkaniem z Bogiem – źródłem prawdziwej miłości
i radości! Nasze wyciszenie przed Mszą Świętą oraz nasza
modlitwa mają nam zatem pomóc w przypomnieniu i uświadomieniu
sobie tej fundamentalnej prawdy, która nadaje sens naszej służbie
ministranckiej.
Prośba
o skupienie
Uświadomiwszy
sobie to, że za chwilę wszyscy razem staniemy w obecności
Boga, pragniemy ten święty czas jak najlepiej przeżyć.
Dlatego też modląc się, prosimy Pana Jezusa o to, co dla
nas będzie najważniejsze – o skupienie. Wiemy dobrze,
jak trudno jest się nam skupić podczas lekcji w szkole,
kiedy słyszymy i widzimy nauczyciela, który nas naucza.
Podczas Mszy Świętej Pan Jezus jest razem z nami, lecz pod
osłoną sakramentalnych znaków. Dlatego usłyszenie i
dostrzeżenie Go wymaga od nas wysiłku. Wiemy, że po ludzku
jest to trudne, dlatego prosimy Jezusa o łaskę skupienia, która
umożliwi nam koncentrację naszych myśli, spojrzeń i serc
na tym, co najważniejsze – na wspólnym z Nim
uwielbieniu Boga Ojca.
Krótka
refleksja nad treścią modlitwy przed służeniem pozwala nam
zrozumieć, jak ważne jest nasze osobiste przygotowanie się
do świętej służby. Brak takiego przygotowania może
spowodować to, że nasz udział w liturgii ograniczymy tylko
do jakości spełnianych funkcji, pozostając duchem daleko
poza kościołem.
Podziękowanie
za dary
Tak
samo ważną, jak modlitwa przed służeniem, jest modlitwa po
służeniu. Ponieważ z każdego spotkania z Bogiem wychodzimy
obdarowani Jego łaską, posileni Słowem Bożym i Najświętszym
Sakramentem, wypada, abyśmy w osobistej rozmowie podziękowali
Bogu za te wielkie dary. Modlitwa cytowana powyżej zawiera
owo dziękczynienie. Odmawiając ją, dziękujemy Bogu za łaskę
wybrania i powołania do bycia dzieckiem Bożym, do bycia członkiem
Kościoła oraz grupy ministranckiej. Dziękujemy także Bogu
za uświęcenie, czyli obdarowanie tak wieloma darami, które
miało miejsce podczas świętej służby. Modląc się tą
modlitwą, wyrażamy jednocześnie prośbę. Pragniemy bowiem,
aby nasz udział w świętych tajemnicach miał wpływ na cały
nasz dzień oraz całe nasze życie. Będąc obdarowani przez
Boga, pragniemy bowiem dzielić się otrzymanymi darami z
naszymi bliźnimi.
Wspólnie,
ale i indywidualnie
Czytając
uważnie modlitwy odmawiane przez ministrantów przed i po
Mszy Świętej, mogliśmy odpowiedzieć sobie na pytanie, czy
taka modlitwa jest rzeczywiście potrzebna i co winna ona wyrażać.
Cytowane powyżej modlitwy są używane przez ministrantów i
lektorów w mojej archidiecezji. Wiem, że istnieją też
inne. Wszystkie wyrażają nasze pragnienie odkrycia Boga i służenia
mu podczas świętej liturgii, jak również naszą wdzięczność
i pragnienie życia otrzymanymi darami w ciągu całego
naszego życia.
Modlitwy
te odmawiacie zwykle wspólnie tuż przed rozpoczęciem i tuż
po zakończeniu liturgii. Jest to piękna praktyka, którą
należy kontynuować. Mam jednak dla was pewną propozycję.
Spróbujcie takie przygotowanie i dziękczynienie odprawiać
także indywidualnie. Przyjdźcie trochę wcześniej do kościoła
i uklęknijcie przed Najświętszym Sakramentem. W cichej
modlitwie przygotujcie się do uczestniczenia w świętych
tajemnicach. Podobnie po Mszy Świętej. W osobistej modlitwie
podziękujcie Panu Bogu za wasze w niej uczestnictwo i za
wszelkie dobro. Niech taka modlitwa towarzyszy waszej służbie!
|
|
