|
|
Kto nieodwołalnie kocha,
ten zamienia czas w wieczną radość!
Czas to kontroler naszego życia tu na
ziemi. Upływające dni i tygodnie przypominają nam o tym, że
Bóg dał nam doczesność, która nie trwa wiecznie, ale która
jest drogą do wieczności. Upływający czas przypomina nam o
wartości dyscypliny tak potrzebnej, by miniony okres nie
okazał się dla nas czasem straconym. Najłatwiej rozwijamy
się wtedy, gdy wykorzystujemy czas zgodnie z wolą Boga.
Trudno uczyć się języków obcych dopiero na starość. Ciężko
też w podeszłym wieku odnosić sukcesy sportowe. Schyłek życia
to również nienajlepszy okres na przygotowywania do zawarcia
szczęśliwego małżeństwa i założenia trwałej rodziny.
Czas przypomina nam o tym, że nasze życie rozgrywa się tu i
teraz. Z przeszłości warto wyciągać mądre wnioski, bo to
one pomogą nam rozsądnie żyć w teraźniejszości. Z kolei
troska o dobrą przyszłość mobilizuje nas do mądrego
wykorzystywania obecnego czasu. Najbardziej o szczęśliwą
przyszłość dba ten, kto w teraźniejszości postępuje w
sposób szczęśliwy. Ludzie niedojrzali żyją wspomnieniami
z przeszłości lub myślą głównie o przyszłości. Jedni
skupiają się na miłych lub na bolesnych wspomnieniach. Inni
stają się niewolnikami przyszłości, snując miłe marzenia
lub przerażające wizje. W obu przypadkach tracą teraźniejszość,
próbując uciec od czasu i od teraźniejszości. Zapominają
o tym, że nie ma przyszłości bez teraźniejszości.
Przeszłość i przyszłość jest w rękach Boga. W moje ręce
Stwórca złożył natomiast odpowiedzialność za teraźniejszość.
Właśnie dlatego Jezus niechętnie opowiadał o przyszłości:
o tym, kiedy będzie koniec świata, kto będzie zbawiony, czy
na czym będzie polegało życie w niebie. On od rana do
wieczora tłumaczył słowem i przykładem, w jaki sposób
warto żyć na ziemi, tu i teraz. Dzięki Jezusowi wiemy, że
czas to szansa. To szansa na miłość i świętość. Ci, którzy
kochają, są szczęśliwi po obu stronach istnienia!
Kto mądrze wykorzystuje czas, dla tego
doczesność zamienia się w radość. Kto nie kocha, ten
trwoni czas. A czas zmarnowany zamienia doczesność w nudę,
zniechęcenie i wyrzuty sumienia. Zaniedbania są przecież równie
grzeszne jak złe działania. Czas mają ci, którzy kochają.
Kto kocha, ten się nigdy nie nudzi. Kto nie kocha, ten ma
wielką przyszłość za sobą! Czas ucieka bezpowrotnie
jedynie tym, którzy nie kochają. Życie traci sens wtedy,
gdy ktoś ma czas, ale nie ma przyjaciół. Przy przyjacielu
teraźniejszość zamienia się w wieczność, a życie
doczesne staje się zapowiedzią nieba! Czas bowiem to szansa
na dorastanie do takiej miłości, która nie mieści się w
czasie.
|
|
