|
Święto Bożego Narodzenia ma bardzo
uroczysty charakter. Jest przeżywane, zwłaszcza w Narodzie
Polskim, jako święto rodzinne. Zaznacza się to
najbardziej w przeżywaniu Wieczoru Wigilijnego. Niemal w
każdym domu ubiera się choinkę. Jest ona chrześcijańskim
symbolem drzewa rajskiego. Przez swoją żywość i zieleń
zachowywaną nawet w zimie staje się
symbolem Chrystusa jako „drzewa życia’’,
a przez przyozdabianie jej świecami lub
lampkami elektrycznymi, symbolizuje Chrystusa „światłość
świata". Pod choinką ustawia się często żłóbek, dla
upamiętnienia narodzenia Pana Jezusa w Betlejem
|
|
|
Najważniejszym wydarzeniem Wieczoru Wigilijnego,
jest dzielenie się opłatkiem.Ten prosty
zwyczaj wypełniony jest wieloma znaczeniami. Do jednego stołu
zasiadają razem pogodzeni lub szukający zgody. Dzieląc się
opłatkiem składamy sobie życzenia: dobra duchowego i
materialnego. Dobro materialne symbolizuje materia opłatka -
chleb. Oby go nam i naszym bliźnim nigdy nie zabrakło, obyśmy
umieli dzielić go z potrzebującymi!. Opłatek Wigilijny jest
dla chrześcijanina nawiązaniem do potrzeby spożywania
Chleba biblijnego, z którym utożsamił się Chrystus. Fakt
dzielenia się chlebem w postaci opłatka był znany od początków
Kościoła. Nie miał on jednak żadnego związku z okresem Bożego
Narodzenia. Najstarsze informacje mówiące o tym zwyczaju w
polskich rodzinach pochodzą z końca XVIII wieku. W starożytności
chrześcijańskiej, znano, bowiem zwyczaj błogosławienia
chleba i spożywania go jako rodzaju komunii duchowej, wierni uczestniczący w
Mszy Świętej składali na ofiarę chleb. Był on w
części przeznaczony do konsekracji i rozdzielany jako Komunia
święta. Drugą część błogosławiono przy
Mszy świętej i rozdzielano wiernym
do spożycia. Ten błogosławiony
chleb, często zabierano do domów
dla podzielenia się z tymi, którzy nie
mogli uczestniczyć w Mszy św. Z upływem czasu
zwyczaj ten uległ zapomnieniu, gdyż nie
przynoszono już chleba na ofiarę w Mszy
świętej. W średniowieczu pojawił się rodzaj pieczywa, którego
forma przypomina dzisiejsze opłatki. W tej zmienionej
postaci przetrwał na Ziemiach Polskich. Słowo
Adwent oznacza po polsku: przychodzę, przybywam, ukazuję się.
Od początku chrześcijaństwa odnoszono te znaczenia do
Narodzenia Mesjasza, Chrystusa Jezusa. W okresie Adwentu,
kapłani przekazywali wiernym specjalnie
przygotowany i błogosławiony chleb–opłatek, którym
dzielono się podczas Wieczerzy Wigilijnej. dy Polska utraciła
byt państwowy po rozbiorach, ostoją dla życia
narodowego, stało się życie religijne w Kościele katolickim.
Częste w owym czasie rozdzielenie rodzin,
spowodowane zesłaniami, po powstaniach narodowych oraz wymuszoną
emigracją sprawiło, że na święta Bożego
Narodzenia wraz z innymi prezentami, przysyłano
sobie opłatek. Stał się on w ten sposób
symbolem Świąt, a dzielenie się nim było
wyrazem uczuć, przyjaźni i życzliwości. Na
uwagę zasługuje fakt, iż nazwa miejscowości Betlejem oznacza-„Dom
chleba”. Stąd dodatkowy aspekt symboliczny opłatka,
jako znaku Jezusa Chrystusa i Jego ziemskiego
narodzenia.
|
|