|
|
Pod koniec listopada w liturgii Kościoła
coraz częściej pojawia się tematyka eschatologiczna. W
Liturgii Słowa dominują czytania, w których przywoływana jest
wizja końca świata, Sądu Ostatecznego i powtórnego
przyjścia Chrystusa. Szczególnie wymownie zapowiedzi i obrazy
powrotu Syna Bożego na ziemię, by na
wieki zapanować nad całym odkupionym stworzeniem, brzmią w
jedną z ostatnich niedziel listopada, gdy przeżywamy
uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, a
jednocześnie ostatnią niedzielę roku kościelnego. Ta sama
tematyka wprowadza w nowy rok liturgiczny, który zaczyna się
wraz z początkiem Adwentu – w pierwszą niedzielę okresu
poprzedzającego Boże Narodzenie i przygotowującego
do przeżywania tych świąt.
Wprowadzony przez Kościół rok, zwany
kościelnym lub liturgicznym, pokrywa się z rokiem
kalendarzowym, ale w innym dniu się zaczyna i kończy. Jego
rytm wyznacza wspominanie i celebrowanie zbawczych dzieł Boga,
dokonanych przez Jezusa Chrystusa. W ciągu roku kościelnego
chrześcijanie jakby w skrócie przeżywają całą historię
zbawienia, skoncentrowaną wokół Tajemnicy Paschalnej.
Cykliczne powtarzanie się poszczególnych świąt i okresów w
roku liturgicznym jest okazją dla uczestników celebracji do
podejmowania wciąż na nowo wysiłku naśladowania Chrystusa,
Jego Matki i świętych. |
|
