Długa wieś łańcuchowa* w pow. dzierżoniowskim ciągnąca się ok. 6 km wzdłuż biegu rzeki Piławy. W czasach wczesnopiastowskich razem z Piławą Górną stanowiły jedną miejscowość o nazwie Pilanie, potem Pilava. Wieś dzieliła się na kilka części: Nieder- Mittel Peilau (Piławę Dolno- Środkową), Mittel Peilau (Piławę Środkową) i Peilau Schlösel (Piławę Pałacyk), w 1947 r. nadano jej nazwę Piława Dolna.
*Wieś łańcuchowa, typ wsi o nieregularnej zabudowie wzdłuż drogi.

Kościół parafialny p. w. św. Katarzyny Aleksandryjskiej nazywany "białym", zbudowany ok. 1322 r., wzmiankowany w 1335 r., przebudowany w XVI w., 20 marca 1654 r. w czasie konfiskaty kościołów odebrany protestantom. Na jednej z zewnętrznych ścian znajdują się nagrobki kamienne z lat 1608- 1675. Wewnątrz, późnogotycka płaskorzeźna przedstawiająca scenę Zwiastowania, obrazy św. Piotra i św. Jana Nepomucena (przeniesione prawdopodobnie z kościoła w Piławie Górnej), renesansowy obraz "Chrystus na Sądzie Ostatecznym", rzeźby Madonny i św. Katarzyny, barokowa chrzcielnica i ołtarz a także nagrobki z XVI i XVII wieku.
Ciekawostka! W 1821 r. podczas naprawy muru cmentarnego natrafiono na gliniane urny których pochodzenie wskazywało na czasy pogańskie, tj. przed 966 rokiem. Na dachu kościoła znajduje się krzyż pokutny (brak szczegółowych informacji).